"Doğumunu kutlarım."

Gözlerimi açtığımda, soğuk bir laboratuvardaydım. İnsan olmadığım için doğurulmamıştım, yaratılmıştım. Ama o yine de bunu kutluyor.
Birlikte kahve içerek, kokuları alarak, rüzgarla sallanan süslerin sesini duyarak ve sık sık bahçeye uğrayan tavşanla yakınlaşarak hayatı yaşamayı öğrendim.

Fakat...

"Aslında, bundan bir hafta sonra öleceğim."

O çok sakin, ağrılarından asla şikayet etmez ve bahsetmez, ama neden kalbim böyle acıyor? Ben de gözyaşlarına boğulabilecek biriydim.
"Neden beni yarattın? Neden senden hoşlanmamı sağladın?"